روزهاي تنهائي

اگر چون قصه ها . از خاطر ياران فراموشم
كشد در بستر شب . دست تنهائي در آغوشم
نواي آشنائي . نشكند جـــــام سكوتم را
نگيرد كس سراغ از كلبه ي متروك خاموشم
نشان از من نمي گيرد كسي . از ياد ها رفتم
من آري سر گذشت تلخ از خاطــــــر فراموشم
نشسته آرزوهاي جواني روبـــــــروي من
فتاده كوله بار عمـــــر پراندوه . بر دوشـــم
به شهر آفتابم نيســـــت ره . ليكن نميدانـــــم
درين تاريك "سنگستان" چرا بيهـــــوده مي كوشم ؟